Zeezout en tafelzout zijn de twee soorten zout die je vaak in de supermarkt vindt. Waarin verschillen deze zoutsoorten van elkaar en welke is beter voor je gezondheid?
Wat is zeezout?
Zeezout is een zoutsoort die al sinds de prehistorie door mensen wordt gewonnen via verdamping van zeewater of water in zoute meren. De verdamping kan gebeuren op een natuurlijke manier, door de zon. Het kan ook via een sneller vacuümverdampingsproces.
Zeezout is er in bewerkte en onbewerkte vorm. De onbewerkte vorm bevat nog alle mineralen die in de zee te vinden zijn. Bij bewerkt zeezout zijn deze mineralen eruit gewassen.
De onbewerkte vorm van zeezout kan wel zestig verschillende soorten mineralen bevatten. Daarmee is het een rijke bron van sporenelementen die we nodig hebben om gezond te blijven.
Keltisch zeezout zou het gezondste zijn van alle soorten zeezout. Dit zout is grijs van kleur en het heeft zijn natuurlijke vochtigheid behouden.
Wat is tafelzout?
Tafelzout komt vaak van diep onder de grond. Het is te vinden in zoutmijnen. Soms worden ook vlokken zout gebruikt die naar boven komen tijdens het omhoog halen van aardolie. Een andere bron van tafelzout is de zee. In natuurlijke vorm bevat dit zout bevat vaak allerlei gezonde mineralen.
Om de mineralen uit het zout te krijgen, wordt het zout sterk bewerkt en verhit tot op hoge temperatuur. Tijdens dit proces verandert de samenstelling van het zout volledig. Op deze manier blijft er vrijwel alleen natriumchloride over, de pure vorm van zout.
Vaak wordt aan tafelzout weer jodium toegevoegd om een tekort aan dit mineraal tegen te gaan. Ook kan het zout antiklontermiddelen bevatten en stoffen om het mineraal jodium stabiel te houden.
Wat is het verschil?
Op de verpakking van zeezout en tafelzout zie je waarschijnlijk dezelfde stof staan: natriumchloride. Hoewel zowel zeezout als tafelzout inderdaad grotendeels uit dezelfde stof bestaat, zijn er toch belangrijke verschillen tussen de twee zoutsoorten.
Zeezout is wit van kleur doordat het gebleekt is. Het bestaat uit kleine korrels, terwijl onbewerkt zeezout vaak grijs van kleur is en meestal uit grotere korrels bestaat. Als je een theelepel tafelzout gebruikt, krijg je daarom meer natriumchloride binnen dan met een theelepel zeezout.
Dat je per theelepel minder natriumchloride binnenkrijgt met zeezout dan met tafelzout heeft alles te maken met het feit dat een theelepel minder korrels zeezout kan bevatten dan tafelzout.
De kleine korrelgrootte en het feit dat tafelzout droog is, maakt het gemakkelijker om te gebruiken in kleine hoeveelheden en om te strooien. Bijvoorbeeld over een gekookt eitje. Zeezout met grote korrels en een vochtige textuur is minder gemakkelijk te strooien. Het is juist weer gemakkelijk te verwerken in maaltijden waarbij je wat meer zout nodig hebt.
Bij wit tafelzout of keukenzout zijn de sporenelementen verdwenen of later in synthetische vorm toegevoegd om tekorten te voorkomen. Dat geldt dan voor het mineraal jodium. De synthetische vorm van jodium kan ons lichaam echter niet goed opnemen, zodat we alsnog het risico lopen om een jodiumtekort te krijgen.
Zeezout bevat sporenelementen in natuurlijke vorm en samenstelling, zoals kalium, calcium en magnesium. Je hebt deze mineralen in kleine hoeveelheden nodig voor een goede gezondheid. In hun natuurlijke vorm kun je deze mineralen goed opnemen. Op deze manier draagt zeezout dus bij aan een goede gezondheid.
Wat betekent dit voor jou?
Zowel met zeezout als met tafelzout krijg je ongeveer evenveel natriumchloride binnen. Onbewerkt zeezout is echter vrij van ongezonde stoffen en het bevat meer mineralen dan tafelzout. Deze bevinden zich bovendien in hun natuurlijke vorm. Daarmee past onbewerkt zeezout beter in een gezond eetpatroon dan tafelzout.